Veerse Meer

Het Veerse Meer is een kunstmatig brakwatermeer in de provincie Zeeland, dat is ontstaan door afdamming van het Veerse Gat in het kader van de Deltawerken.

Het Veerse meer ligt ten zuiden van het eiland Noord-Beveland, en ten noorden van Walcheren en Zuid-Beveland. In het westen is het van de Noordzee afgesloten door de Veerse Gatdam die in 1961 werd gesloten. In het oosten is het van de Oosterschelde afgesloten door de Zandkreekdam die op 3 mei 1960 werd gesloten.

Het Veerse Meer is 22 kilometer lang. De breedte varieert van 150 tot 1500 meter; de totale oeverlengte bedraagt 55 kilometer. De diepte varieert fors en bedraagt maximaal 25 meter, met een gemiddelde van 5 meter. Het waterpeil wordt in de zomer hoog gehouden en in de winter laag. De totale wateroppervlakte bij NAP bedraagt 2030 hectare. In het meer bevinden zich 13 grote en kleine eilanden. Tot 1969 was het beheer van het meer in handen van de Deltadienst.

Het water is brak, met een variërend zoutgehalte. Sinds mei 2004 wordt er zout water ingelaten uit de Oosterschelde, waardoor het zoutgehalte zal toenemen, en er een getij van ongeveer 10 centimeter ontstaat. Het Veerse Meer is een van de weinige plaatsen in Nederland waar het Zuiderzeekrabbetje, de Trompetkalkkokerworm, en het Palingbrood (Electra crustulenta) voorkomen.

Het meer is een aantrekkelijke watersportplaats voor zeilers, sportvissers, en sportduikers. Er is ook gelegenheid voor surfen en waterskiën via een kabelskibaan en er is een kanohaven bij De Piet. Rond het meer bevinden zich 3500 ligplaatsen voor plezierjachten. Er zijn enkele duikstekken, onder andere ten noorden van Wolphaartsdijk en aan de westkant van Veere. Jaarlijks worden in het meer circa twaalfduizend forellen uitgezet, waarvan de helft regenboogforellen en de andere helft beekforellen.
(Bron: Wikipedia)